ورق آلومینیومی به عنوان یک سطح براق، گرمای تابشی را منعکس می کند و اتلاف حرارت ناشی از تشعشع را به اندازه ای کاهش می دهد.
نفوذناپذیر بودن ورق باعث توقف حرکت هوای گرم از مجاورت سطح غذا به محیط اطراف توسط جریان های همرفتی می شود
این همچنین باعث کاهش سرعت تبخیر آب از سطح غذا می شود و تبخیر نیاز به گرمای ورودی از غذا دارد.
با این حال همانطور که اشاره کردید آلومینیوم رسانای خوبی برای گرما است و بنابراین با این مکانیسم اتلاف حرارت را کاهش نمی دهد اگرچه لایه ای از هوا را بین ورقه و غذا به دام می اندازد.
این امر باعث کاهش اتلاف گرما توسط هدایت می شود زیرا هوا رسانای بد گرما است.
شاید این خواص کاهش اتلاف گرما را در پایان یک ماراتن با استفاده از “پتوهای فضایی” دیده باشید؟
هدف اصلی یک فویل آلومینیوم که یک رسانای عالی است:از اتلاف گرما از طریق فرآیند همرفت جلوگیری می کند.
هوای گرم به دلیل وجود ورق آلومینیوم در گردش نیست.
لایه آلومینیومی که غذا را احاطه کرده نیز لایه ای از هوا را در بر می گیرد که عایق بسیار خوبی برای غذا ایجاد می کند زیرا هوا عایق بسیار خوبی است.
آلومینیوم که یک سطح براق است، بیشتر تابش غذا را به عقب منعکس می کند و بیشتر از اتلاف گرما جلوگیری می کند.
با به حداقل رساندن هرگونه تلفات حرارتی توسط بخار آب، از تلفات بیشتر جلوگیری می شود.
همانطور که آب هنگام تبخیر گرمای زیادی را از بین می برد.
لایه آلومینیومی هوای اشباع را در داخل نگه می دارد و از تبخیر جلوگیری می کند/کاهش می دهد.
آیا بین فویل قلع و فویل آلومینیومی اشتباه گرفته اید؟ اگر قلع و آلومینیوم یک فلز نبودند، چگونه فویل قلع و آلومینیوم می توانند یک چیز باشند؟ و حتی اگر آنها یکسان نباشند، چه چیزی آنها را متفاوت می کند؟