تا زمانی که انسان از خوردن انجیر تازه لذت می برد، انجیر خشک بخشی از این معادله بوده است.
از آنجایی که انجیر از روی درخت بسیار فاسد شدنی است، روش‌های نگهداری برای بهترین استفاده از هر برداشت بسیار مهم است.
خشک کردن در آفتاب قدیمی ترین تکنیک شناخته شده برای حفظ مواد غذایی است که فقط فضا و زمان را بدون هیچ گونه افزودنی، تجهیزات یا محدودیت ذخیره سازی می طلبد.
اولین انجیر خشک احتمالاً به طور تصادفی پیدا شده است، به طور طبیعی قبل از چیدن روی درخت چروکیده شده است، اما هنوز برای خوردن کاملاً خوب است.
پردازش مدرن به طور قابل توجهی پیشرفته‌تر است و برای اطمینان از ایمنی، با استریل کردن در آب و اسید شروع می‌شود.
سپس انجیر تازه به سرعت از طریق تونل‌های باد قدرتمند منتقل می‌شود تا فرآیند خشک‌کردن را تسریع کند و از بافت و طعم ثابت برای هر دسته اطمینان حاصل کند.
برخی از شرکت ها دی اکسید گوگرد یا سولفات ها را برای افزایش عمر مفید اضافه می کنند.
سولفات ها نمک های معدنی هستند که می توانند ارگانیک یا مصنوعی باشند، اما برخی از افراد به این مواد حساس هستند، بنابراین اگر می خواهید از آنها اجتناب کنید، برچسب ها را به دقت بررسی کنید.
از میان صدها گونه انجیر که به صورت وحشی در سرتاسر جهان رشد می کنند، تنها تعداد کمی از آنها برای خشک کردن انتخاب می شوند.
ممکن است شانس بیشتری برای یافتن تنوع بیشتر در بازارهای تخصصی و منابع آنلاین داشته باشید، اما فروشگاه های مواد غذایی رایج معمولاً دو گزینه دارند:
