عسل به خوبی جذب بدن می شود و به سرعت انرژی می بخشد. به عنوان مثال، برای افراد بیمار، با خستگی، خستگی، پس از فشارهای جسمی و روحی شدید توصیه می شود. اما شایان ذکر است که عسل دارای کالری بسیار بالایی است.
افراد مبتلا به دیابت، عدم تحمل فروکتوز، افراد چاق، فشار خون بالا و کبد چرب از مصرف عسل خودداری کنند. یک فرد سالم می تواند 1-2 قاشق چایخوری عسل را 2-3 بار در روز مصرف کند. به دلیل خطر ابتلا به بوتولیسم، این محصول را به کودکان زیر یک سال ندهید.
ترکیبات عسل برای پوست حاوی ویتامین ها است، اما برای تامین نیاز روزانه کافی نیست. برای این کار باید ده ها کیلوگرم عسل بخورد. البته فایده‌ای هم دارد، اما آن‌قدر که تصور می‌شود زیاد نیست.
چرا وقتی مریض هستیم اینقدر دوست داریم از عسل استفاده کنیم؟ حاوی آنزیم های خاصی است که بر متابولیسم تأثیر می گذارد و متابولیسم کربوهیدرات را بهبود می بخشد. با سارس، اشتها وجود ندارد، ما کم غذا می خوریم و با عسل می توان به سرعت مواد مفید را به بدن رساند.
یکی دیگر از ویژگی های شگفت انگیز عسل این است که زنبورها با گرده افشانی گیاهان مختلف، از شهد خود عسل های مختلفی می سازند. گونه های جداگانه متمایز می شوند:
عسل گندم سیاه. یکی از مفیدترین ها محسوب می شود. محتوای اسیدهای آمینه و عناصر کمیاب در این نوع عسل تقریبا 2 برابر بیشتر از بقیه است. انواع آن برای درمان سرماخوردگی، بیماری های پوستی، بری بری، کم خونی، فشار خون بالا و اختلالات متابولیسم پروتئین مناسب است.
عسل اسپارس این نوع عسل بسیار کمیاب است و یافتن آن در فروش آسان نیست. این شامل: کاروتن، اسید اسکوربیک، مواد معدنی، ویتامین ها و مواد فعال بیولوژیکی است. همچنین این عسل دارای بوی تصفیه شده و شیرینی متوسطی است.
عسل اقاقیا. باور عمومی بر این است که این عسل برای بی خوابی و اختلالات عصبی بهترین است. یکی از ویژگی های بارز تنوع این است که محتوای گلوکز و فروکتوز در آن برابر است.
عسل هدر. واریته تقریباً غلیظ نمی شود، شکل پذیری بالایی دارد و کمی تلخ است. این ماده معدنی بالایی دارد و در درمان بیماری های عروقی، اختلالات سیستم عصبی و کاهش اشتها توصیه می شود.
