انواع فلفل های تند که سرشار از کپسایسین هستند، می توانند آنقدر تند باشند که حتی پوست دست ها را هم بسوزانند. بنابراین، بهتر است با این گونه سبزیجات منحصراً با دستکش برخورد کنید.
این فلفل تند برای تمام نواحی مخاط خطرناک ترین است، بنابراین باید در هنگام پخت و پز و غذا خوردن بسیار مراقب باشید. پس از پخت، دست ها و تمام سطوح را به خوبی با آب سرد بشویید.
فلفل تند برای کودکان، مبتلایان به آلرژی، زنان باردار و شیرده، افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری های کبد، معده و کلیه منع مصرف دارد. همه انواع فلفل قرمز به طور فعال در آشپزی، به ویژه در آمریکای لاتین و کشورهای داغ آسیایی استفاده می شود.
محبوب ترین گونه ها در پخت و پز عبارتند از فلفل قرمز، فلفل قرمز و سبز، فلفل کشمیری که معطرترین آن محسوب می شود، jalapeno، habanero و serrano انواع بسیار گرم.
فلفل ها را خشک می کنند، آسیاب می کنند، ترشی می کنند، به غذاهای سرخ شده یا پخته اضافه می کنند، دودی می کنند و همچنین به سس های تند اضافه می شوند.
اما علاوه بر مصرف خوراکی، اهمیت فلفل در پزشکی کم نیست. انواع تند آن در مسکن هایی مانند پچ، پماد و تنتور استفاده می شود. حمام داغ با محلول فلفل برای گردش خون ناکافی در پاها استفاده می شود. تنتور فلفل و فقط فلفل برای هر نوع شوک، غش یا حمله قلبی.
علاوه بر این، فلفل قرمز برای سردرد بسیار موثر است، به همین دلیل است که اغلب برای درمان میگرن استفاده می شود. مطالعات همچنین نشان می دهد که خوردن فلفل خطر مرگ ناشی از حمله قلبی و همچنین سرطان را کاهش می دهد.
کپسایسین از فلفل نیز در بیشتر اقلام روزمره استفاده می شود. به عنوان مثال، کپسایسین در اسپری فلفل یافت می شود که اغلب برای دفاع از خود استفاده می شود. علاوه بر این، برای محافظت از محصول در برابر آفات کوچک و حیوانات بزرگی که می توانند به محصول طمع کنند استفاده می شود.
این مقیاس اندازه گیری تندی فلفل چیلی است که بر اساس غلظت کپسایسینوئیدها بر اساس واحد حرارتی اسکویل نوشته شده است. این ترازو به نام سازنده آن، داروساز آمریکایی ویلبر اسکویل نامگذاری شده است. ارگانولپتی
