اخیراً چیلی و سایر فلفل ترکیه تند به طور فزاینده ای در غذاهای مختلف ظاهر می شوند و روند جهانی انواع مختلف پاپریکا به طور مداوم در حال رشد است. ما درک می کنیم که چگونه این سبزیجات مفید هستند و چرا همه آنها را به طور فعال طبخ و می خورند.
همه فلفل ها بومی مکزیک و آمریکای جنوبی هستند. میوه پاپریکا از حدود 7500 سال قبل از میلاد مسیح بخشی از رژیم غذایی انسان بوده است و یکی از قدیمی ترین فرهنگ ها در آمریکای جنوبی است.
زمانی که کریستف کلمب و خدمه‌اش به دریای کارائیب رسیدند، اولین اروپایی‌هایی بودند که با این سبزی مواجه شدند و آن را «فلفل» نامیدند، و تشبیهی برای طعم و ویژگی‌های فلفل سیاه داشتند که سایر غذاها ندارند.
سپس پاپریکا همراه با سیب زمینی و تنباکو راهی اروپا شد. و پس از آن، پرتغالی ها به توزیع فلفل تند در مسیرهای تجاری آسیا رفتند. بنابراین این سبزی از محلی به محبوب جهانی تبدیل شده است.
فلفل ها سرشار از ویتامین های C، B و P هستند. از سکته و سرطان. فلفل دلمه ای مفید چیست و چگونه آن را در رژیم غذایی بگنجانیم.
رایج ترین فلفل تند چیلی است. اگرچه این نام با کشور همخوانی دارد، اما از کلمه “chilli” از زبان های آزتک ناهواتل گرفته شده است و به عنوان “قرمز” ترجمه می شود.
پرو از نظر تنوع گونه های فلفل ثروتمندترین کشور محسوب می شود، ساکنان بولیوی بیشترین تعداد فلفل را می خورند و هند و تایلند پیشتازان پرورش سبزیجات هستند.
بدیهی است که مردم نه تنها با بوی تند و طعم تند آن جذب فلفل می شوند، البته این عوامل را می توان کلیدی دانست. البته این فلفل سرشار از ویتامین های A، B، C، PP، آهن، بتاکاروتن، منیزیم، پتاسیم و مهمتر از همه کپسایسین است که باعث تند شدن میوه می شود.
با توجه به مقدار زیادی کپسایسین، فلفل یک عامل ضد باکتری و ضد ویروسی بسیار قوی در نظر گرفته می شود. می توان از آن برای پیشگیری از سرماخوردگی و بیماری های مشابه استفاده کرد.
فلفل قرمز اشتها را افزایش می دهد و معده را تحریک می کند. علاوه بر این، دارای اثر ملین ملایم است. هنگام تماس با فلفل تند، بدن آدرنالین و اندورفین ترشح می کند که به مبارزه با افسردگی و اضطراب کمک می کند.
