سنگ آهن حنار به سنگ ها یا مواد معدنی اطلاق می شود که از آنها آهن فلزی برای استفاده تجاری استخراج می شود. این مواد معدنی دارای رنگ خاکستری تیره تا قرمز زنگ زده و به طور کلی غنی از اکسید آهن هستند.
آهن حنار به شکل ترکیبات شیمیایی مانند هماتیت، مگنتیت، سیدریت، لیمونیت یا ژئوتیت در این سنگ‌ها یافت می‌شود. اگرچه آهن چهارمین عنصر رایج در پوسته زمین است، اما بیشتر آن به شکل ترکیبات سیلیکات یا کربناته است که استخراج آهن از آن بسیار دشوار است.
بنابراین آهن موجود به شکل اکسید در سنگ آهن حنار به صورت تجاری برای کاربرد در صنایع مختلف استخراج می شود. در ابتدا، آهن از سنگ معدن هماتیت با 70 درصد آهن استخراج می شد.
با این حال، بهره برداری فشرده از این منبع طبیعی، سنگ معدن هماتیت را کاهش داده است و از زمان جنگ جهانی دوم، سنگ های آهن با کیفیت پایین تر مانند مگنتیت یا تاکونیت نیز برای استخراج آهن استخراج شده است.
هماتیت، مطلوب ترین سنگ آهن به دلیل داشتن آهن زیاد، در سراسر جهان یافت می شود و بیشترین فراوانی آن در استرالیا، برزیل و بخش هایی از آسیا است.
از دهه 1960، سنگ معدن هماتیت با عیار بالا منبع اصلی استخراج آهن در استرالیا بوده است. 96 درصد از صادرات سنگ آهن این قاره را شامل می شود.
توده هامرسلی در غرب استرالیا در بالای یک سازند آهن نواری قرار دارد که دارای بزرگترین ذخایر هماتیت در این قاره است. معدن کاراخاس در برزیل بزرگترین معدن آهن شناخته شده در جهان است و توسط شرکت Vale مدیریت می شود.
در آسیا، چین همچنین دارای ذخایر سنگ آهن قابل توجهی از جمله ذخایر هماتیت در تونگ-یه-چن و دونگیه است.
سنگ معدن مگنتیت در ایالات متحده، به ویژه در میشیگان و مینه سوتا استخراج می شود، در حالی که ذخایر تاکونیت در شرق کانادا، به ویژه در منطقه لابرادور یافت می شود.
