صنایع دستی یکی از مهمترین محصولات جوامع بشری است که نشان دهنده الگوهای فرهنگ، هنر، عرف، سنت و رویدادهایی است که مشخصه یک جامعه است. در این زمینه می توان محصولات صنایع دستی مانند روفرشی کشدار ترمه را به عنوان میراث فرهنگی در نظر گرفت. در بسیاری از کشورها، برخی از جنبه های مهم و منحصر به فرد میراث فرهنگی در صنایع دستی حفظ شده است [1]. اصطلاح «صنایع دستی» برای اشاره به «مصنوعات صنایع دستی» به کار می رود که با سبک زندگی و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی هر جامعه در زمان و مکان معین مرتبط است. از نظر فنی، سنتهای صنایع دستی نسخههای محلی الگوهای ذاتی، مانند میراث فرهنگی و دانش تجویزی هستند. صنایع دستی اطلاعات مهمی را در مورد سنت و میراث فرهنگی موجود در آثار هنری و انواع مختلف رفتارها و سنت های دیگر نشان می دهد. صنایع دستی فرمول بندی های بومی سازی شده میراث فرهنگی هستند که از طریق رسانه های مختلف و بازیگران مختلف از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند [2،3،4]. بنابراین، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) صنایع دستی را به عنوان اشکال ناملموس میراث فرهنگی ثبت کرد. میراث فرهنگی ناملموس دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را از سایر انواع میراث متمایز می کند. در واقع، صنایع دستی اسرار و سنت های بسیاری را به نمایش می گذارد که نشان دهنده پیشینه فرهنگی یک جامعه خاص است. به عنوان مثال، در بافت فرش دستباف ایران، بر اساس ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی کشور، فرض بر این است که الگوی فرش دستباف نشاندهنده میراث کهن و فرهنگ غنی ایران است. نقوش ثبت شده بر روی فرش های دستباف ایرانی ریشه در افسانه ها و آداب و رسوم مردم محلی دارد. تحلیل های تخصصی فرش دستباف ایرانی نشان داده است که نقش، رنگ و مفاهیم بافتی موجود در آن تحت تأثیر عرف و سنت مناطقی است که در آن بافته شده است [5]. در حال حاضر فرش دستباف ایران نمونه خوبی از تاریخ غنی هنر کشور به شمار می رود و همچنین نمایانگر سایر هویت های تاریخی، اجتماعی، مذهبی و فرهنگی است [6،7].
تمامی حقوق برای بلورکو محفوظ است