در بهار، پس از بیدار شدن از خواب، درختان و درختچه ها به کودهای نیتروژن نیاز دارند تا از زمستان بهبود یابند و به طور فعال رشد کنند. همانطور که قبلا ذکر شد نیتروژنی است که کود مرغ بیش از حد دارد.
هنگام استفاده از کود مرغ برای سیر و برای تغذیه درختان و درختچه های تازه، باید از محلولی به نسبت 1: 15 استفاده کنید. توصیه می شود محلول را در فاصله ای از گیاه تا دور تنه بمالید تا کود روی آن نرود. ریشه هایی که از تنه خارج می شوند.
برای یک درخت میوه دار بالغ در هر فصل، یک سطل بستر در هر فصل به زمین آورده می شود، برای نهال ها حجم به یک سوم سطل کاهش می یابد.
برای درختچه های میوه دار، نیم لیتر محلول در هر متر مربع خاک استفاده می شود. قبل از پانسمان بالا، خاک باید به وفور آبیاری شود. اگر دایره نزدیک تنه قلع‌بندی نشده است، می‌توانید در امتداد لبه تاج درخت شیارهایی ایجاد کنید و محلولی از کود مرغ را به آن اضافه کنید.
هنگام استفاده از بستر با کود، خطر سوختگی ریشه و اضافه بار مواد معدنی تا حد زیادی کاهش می یابد. بستر را در نزدیکی درختان و درختچه ها پراکنده می کنند، چند روز می گذارند تا خشک شود، سپس آبیاری می شود. این روش تغذیه سه تا چهار بار در هر فصل قابل استفاده است.
بستر دانه ای به طور مستقیم در هنگام کاشت درخت و در طول رشد استفاده می شود و دانه ها را به آرامی با زمین می پاشند. نکته اصلی این است که از تماس مستقیم ریشه ها با دانه ها جلوگیری کنید.
فن آوری استفاده از کود مرغ هنگام تغذیه محصولات گیاهی به طرز چشمگیری با کود دهی درختان و درختچه ها متفاوت است: برای گیاهان کوچک، کود زیاد می تواند کشنده باشد.
میکروارگانیسم های بیماری زا و حشرات ساکن در بستر می توانند به سمت برگ ها و میوه ها حرکت کنند و محصول را از بین ببرند. بنابراین، کوددهی خاک با کود مرغ برای رشد محصولات گیاهی اغلب چند ماه قبل از کاشت انجام می شود.
میزان مصرف کود مرغی خشک برای کوددهی محصولات گیاهی حداکثر 50 گرم در هر متر مربع خاک. خاک با محلول کود مرغی به میزان 0.5 یا 1 لیتر در هر بوته آبیاری می شود.
