سنگ آهن خرامه در سنگ‌های آذرین، دگرگونی یا رسوبی در محیط‌های مختلف زمین‌شناسی وجود دارند. بیشتر آنها رسوبی هستند، اما بسیاری از آنها در اثر هوازدگی تغییر کرده اند و بنابراین تعیین منشاء دقیق آنها دشوار است.
پراکنده ترین کانی های آهن دار اکسیدها هستند و سنگ آهن خرامه عمدتاً از هماتیت تشکیل شده است که قرمز رنگ است.
مگنتیت که سیاه است. سنگ لیمونیت یا سنگ آهن خرامه باتلاقی، که قهوه ای است. و سیدریت که قهوه ای کم رنگ است. هماتیت و مگنتیت تا حد زیادی رایج ترین انواع سنگ معدن هستند.
مگنتیت خالص حاوی 72.4 درصد آهن، هماتیت 69.9 درصد، لیمونیت 59.8 درصد و سیدریت 48.2 درصد است، اما از آنجایی که این کانی ها هرگز به تنهایی وجود ندارند، محتوای فلز در سنگ معدن واقعی کمتر است.
ذخایر با کمتر از 30 درصد آهن از نظر تجاری جذابیتی ندارند، و اگرچه برخی از سنگ معدن ها حاوی 66 درصد آهن هستند، اما تعداد زیادی در محدوده 50 تا 60 درصد وجود دارد.
کیفیت یک سنگ همچنین تحت تأثیر سایر اجزای تشکیل دهنده آن است که در مجموع به نام گنگ شناخته می شوند. سیلیس و ترکیبات حاوی فسفر از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند زیرا بر ترکیب فلز تأثیر می گذارند و مشکلات اضافی در فولادسازی ایجاد می کنند.
چین، برزیل، استرالیا، روسیه و اوکراین پنج تولیدکننده بزرگ سنگ آهن هستند، اما مقادیر قابل توجهی نیز در هند، ایالات متحده، کانادا و قزاقستان استخراج می شود.
این 9 کشور با هم 80 درصد سنگ آهن جهان را تولید می کنند. برزیل، استرالیا، کانادا و هند بیشترین صادرات را دارند، اگرچه سوئد، لیبریا، ونزوئلا، موریتانی و آفریقای جنوبی نیز مقادیر زیادی را به فروش می‌رسانند. ژاپن، اتحادیه اروپا و ایالات متحده واردکنندگان عمده هستند.
بیشتر سنگ‌های آهن از طریق معادن سطحی استخراج می‌شوند. برخی از معادن زیرزمینی وجود دارند، اما، در صورت امکان، استخراج سطحی ترجیح داده می شود زیرا ارزان تر است.
