امروزه با تکامل دیجیتالی ، ما کمتر و کمتر روی کاغذ می نویسیم، اما همچنان از آن برای چاپ کتاب ، روزنامه و اسناد استفاده می کنیم .
بنابراین، همه ما هر روز از کاغذ رول تحریر استفاده می کنیم، اما چه کسی می تواند بگوید که منشاء آن و روند تولید آن را می داند؟ داستان بسیار جالبی است که از راه دور می آید.
از قرن چهارم قبل از میلاد تا قرن های اول دوران مسیحیت، شکل عادی کتاب، رول پاپیروس است.
از مغز نی («سایپروس پاپیروس») که در دلتای نیل به وفور رشد می کند، نوارهای باریکی به طول حدود 2 سانتی متر بریده می شود که در کنار هم قرار گرفته و در دو لایه عمود بر هم قرار گرفته و فشرده شده (بدون چسب) و خشک می شود تا ورقه ای به ارتفاع 20/30 سانتی متر و عرض 15/25 سانتی متر (معمولاً 16/18 سانتی متر) تشکیل شود.
در یک طرف ورق، الیاف گیاهی را می بینیم که به صورت افقی و در طرف دیگر به صورت عمودی اجرا می شوند.
تعداد معینی از ورق ها در امتداد لبه های کناری بلند به یکدیگر چسبانده شده و همه به یک سمت چرخانده شده اند (به جز، اغلب، اولین ورق، به نام پروتکل) یک نوار بلند را تشکیل دهید که پیچیده می شود و طرف را با الیاف افقی داخل نگه می دارد.
به این ترتیب یک رول تشکیل می شود که آماده نوشتن است.
رول عرضه شده در بازار معمولاً 20 ورق داشت (4/5 متر اندازه استاندارد بود).
رول بوک، یعنی رول بعد از نوشتن، می تواند کوتاهتر (در پایان نوشتن متن بریده شده است) یا طولانی تر (حتی 10/11 متر) باشد، تا زمانی که طول لازم به دست آید از اتصال قسمت های مختلف به دست می آید.
برای نوشتن (و سپس خواندن)، طومار به تدریج از چپ به راست کشیده شد.
رونوشت‌دهنده قفسه‌ای را می‌نوشت که با آن از ظرف ( جوهردان ) می‌کشید.
جوهر کربن سیاه تا اوایل قرون وسطی، در شرق کپی‌نویس رول (و بعداً ورق) را روی زانوهای خود می‌گستراند.
