قیرهای طبیعی در پوسته زمین گسترده هستند.
در برخی موارد مواد اشباع کننده بسیاری از سنگ های رسوبی ( ماسه سنگ ها و آهک ها و در این مورد از آسفالت های طبیعی صحبت می شود) را تشکیل می دهند یا به صورت رگه ها یا حفره هایی در زیر خاک ظاهر می شوند یا به صورت رخنمون های سطحی با گسترش متغیر ظاهر می شوند.
و دریاچه هایی که از رگه های زیرزمینی تغذیه می شوند.
قیر صادراتی در بورس امروز تاثیر بسیار زیادی گذ اشته است.
قیر طبیعی عمدتا در کانادا ، ترینیداد ، ونزوئلا ، مکزیک ، کوبا ، کلرادو ، فلسطین یافت می شود و در چند کشور دیگر.
در اروپا مهمترین ذخایر در سیسیل، به ویژه در راگوزا ، و در آبروزو یافت می شود که با این حال، دیگر مورد بهره برداری قرار نمی گیرند.
این ویژگی به ویژه با توجه به بازیابی مواد آسیاب شده حاصل از تخریب طبقات قدیمی برای بسته بندی کنگلومراهای جدید با استفاده از تکنیک بازیافت داغ مرتبط است.
با قرار دادن مواد آسیاب شده در دمای بالا در حین اختلاط با سنگدانه های بکر و قیر اضافه شده، بخشی از چسب که آن را می پوشاند تمایل به “فعال شدن مجدد” دارد و با قیر خالص مخلوط می شود.
قیر فعال شده که از آسیاب می‌شود، قیرهایی است که تمام فرآیندهای پیری را پشت سر گذاشته و بنابراین ویژگی‌های آن در مقایسه با موارد اولیه تغییر یافته است.
در نتیجه، ترکیب بازیافتی نهایی قیر بکر و قیر کهنه دارای ویژگی‌های متوسط است و نسبت به مخلوطی معادل که فقط از مواد اولیه تشکیل شده است، سفت‌تر و شکننده‌تر خواهد بود.
به منظور ایجاد تعادل در سفت شدن ناشی از قیر فعال شده مجدد مواد آسیاب شده، علاوه بر استفاده از افزودنی های خاص “بازسازنده” که هدف آنها بازگرداندن ویژگی های قیر قدیمی است، انتخاب قیر بکر افزودنی باید کالیبره شود.
به طور مناسب: باید “نرم” تر باشد تا حداقل تا حدی اثر سفت کننده قیر فعال شده را جبران کند.
انتخاب همچنین به مقدار مواد آسیاب شده برای ترکیب در مخلوط بستگی دارد.
