پروتئین های با منشاء گیاهی که به تنوع غذایی کمک می کنند، به مقدار زیادی در عدس وجود دارد.
یک جایگزین خوب برای کسانی که گوشت نمی خورند یا کسانی که می خواهند مصرف خود را کاهش دهند.
به عنوان یادآوری، توصیه می شود خود را به 500 گرم گوشت قرمز در هفته محدود کنید.
چه می شد اگر لنزهای تماسی راه حل باشند؟
عدس بوجاری شده علاوه بر داشتن تعداد زیادی فیبر و پروتئین، سرشار از مواد معدنی، ویتامین ها و عناصر کمیاب نیز هست.
آهن، مس، فسفر، منگنز، روی، ویتامین B9… آنها همه چیز مورد نیاز بدن را برای تقویت بدن و کمک به مبارزه با خستگی دارند.
عدس که هنوز اغلب توسط فرانسوی ها اجتناب می شود، با این حال یک انتخاب عالی (مغذی، طعم …) برای تزئین بشقاب های شماست.
اما برای آن، هنوز باید بدانید که چگونه آنها را بپزید! مقدار، آبکشی، چاشنی…: ما تمام نکات آشپزی خود را به شما ارائه می دهیم تا غذاهای کوچک و خوب بر اساس عدس را بپزید.
بسته به دستور پختی که می خواهید تهیه کنید، روش های مختلفی برای پخت عدس وجود دارد:
- کنار آب؛
- در زودپز؛
- در زودپز!
هر روش پختی را که انتخاب کنید، یک مرحله مقدماتی وجود دارد که نمی توانید از آن فرار کنید: آبکشی عدس!
یکی از دلایلی که عدس‌ها رپ بدی را دریافت می‌کنند این است که به زمان‌بر بودن و تهیه‌شدن آنها شهرت دارند.
درست است که در زمان مادربزرگ های ما باید عدس ها را با دقت مرتب می کردند و تمیز می کردند تا سنگریزه های کوچکی که در آنجا مخلوط شده بود خارج شود.
امروز، تاریخ کهن است! ما همچنان رفلکس شستشوی عدس ها را قبل از پختن حفظ می کنیم تا از گرد و غباری که آنها را می پوشاند خلاص شویم.
اما مراقب ایده های دریافتی باشید! لازم نیست قبل از پختن عدس را خیس کنید.
کمتر خوشمزه، کمتر قابل هضم: عدس به سادگی دوست ندارد غوطه ور شود (برخلاف سایر حبوبات).
و اگر می خواهید عدس سبز وندوی ما را آنطور که باید بچشید، اکیداً توصیه می کنیم آن را خیس نکنید!
