برخی از فرش ها دارای یک تاریخ، یک عدد، داخل خود هستند که به قرار دادن فرش 9 متری نگین مشهد در دوره مناسب کمک می کند.
تاریخ گذاری در این موارد بیشتر از طریق اعداد عربی و از چپ به راست انجام می شود، بنابراین به معنای غربی نگارش احترام می گذارد.
اما در اغلب موارد این تاریخ روی فرش نقش نمی بندد و تاریخ گذاری در این مورد باید به دست متخصصان هنر فرش سپرده شود.
در واقع، تاریخ گذاری فرش های شرقی دشوار است: شما باید سبک تزئینات را بدانید، باید تکامل نمادها و نقوش در طول زمان، مواد و رنگدانه های مورد استفاده در یک دوره تاریخی معین را مطالعه کرده باشید.
مصالح مورد استفاده در بافت فرش های شرقی عمدتاً عبارتند از:
- پشم (گوسفند، بز و شتر)
- ابریشم
- پنبه
- کتانی
- کنف
- جوت
پشم گوسفند ماده اولیه فوق العاده است ، به ویژه پشم گوسفند بره های 8 تا 12 ماهه کیفیت آن فقط با توجه به نوع حیوان متفاوت نیست، بلکه با توجه به قسمتی از بدن که از آن قیچی می شود نیز متفاوت است.
در عوض ابریشم ماده اصلی مورد استفاده برای با ارزش ترین نمونه ها است، زیرا درخشندگی می بخشد و بافت متراکم تری ایجاد می کند.
از جمله روش‌های پرکاربرد برای تمایز قالی‌ها، روشی است که بر اساس قومیت‌ها و جمعیت‌های تولیدکننده آن (مثلاً گشگای) و منطقه مبدا است .
پرشیا، نام ایرانی باستانی ایران کنونی را می توان مهد سنت نساجی و هنر تولید فرش دانست.
از با ارزش ترین و معروف ترین فرش های ایرانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تبریز
- شیراز
- اصفهان
- نایین
- کرمان
- کاشان
اگرچه هر دسته دارای ویژگی های خاصی است که هر فرش را منحصر به فرد می کند، اما فرش های ایرانی با گره دستی و تراکم بالای گره ها مشخص می شوند.
تار و پود را با نخ‌های پنبه‌ای درست می‌کنند و برای پشمک اغلب از پشم مرغوب (کورک پشم) استفاده می‌کنند، در حالی که برای با ارزش‌ترین نمونه‌ها از ابریشم نیز در این مورد استفاده می‌شود .
