نایلون

بر اساس یک بررسی، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد یک تغییر بزرگ در خطر میکروبی بین انجماد مواد غذایی با نایلون فریزر زیپی  در تاریخ مصرف در مقایسه با روز قبل وجود دارد.

دستورالعمل آژانس استانداردهای غذایی بیان می کند که مصرف کنندگان می توانند مواد غذایی از پیش بسته بندی شده با نایلون فریزر زیپی را تا تاریخ مصرف منجمد کنند و پس از یخ زدایی مواد غذایی، باید ظرف 24 ساعت مصرف شوند.

یک بررسی درباره نایلون فریزر زیپی به بررسی این موضوع پرداخت که آیا خطر افزایش انجماد غذاهای آماده و غیر آماده مصرف در تاریخ مصرف نسبت به روز قبل وجود دارد یا خیر.

این مطالعه بر چگونگی تعیین ماندگاری یک غذا و تأثیرات انجماد، ذوب و نگهداری در یخچال بر پاتوژن‌ها، از جمله باسیلوس گونه‌ها، کمپیلوباکتر، کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، E.coli بیماری‌زا و شیگلا تمرکز داشت.

کار بازبینی خطرات ناشی از انجماد، ذوب و سپس نگهداری مواد غذایی با نایلون فریزر زیپی در یخچال را به مدت 24 ساعت در نظر گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهد که رشد برخی از عوامل بیماری‌زا در زمان سردسازی امکان‌پذیر است.

نایلون

پخت و پز در دمای مناسب برای غذاهای غیر RTE پس از یخ زدایی، پاتوژن های خاصی را از بین می برد. شواهد زیادی برای نشان دادن تغییر قابل توجهی در خطر بین مصرف کنندگانی که غذا را در تاریخ مصرف منجمد می کنند در مقایسه با انجماد در روز قبل از این تاریخ وجود نداشت.

ایرلند، نیوزلند و کانادا توصیه می‌کنند که حاشیه‌های ایمنی را در مدت زمان انبارداری لحاظ کنند. هیچ الزام قانونی در بریتانیا برای در نظر گرفتن چنین اقدامی هنگام تعیین عمر مفید وجود ندارد.

کسب‌وکارهای مواد غذایی مسئول تنظیم ماندگاری مواد غذایی در نایلون فریزر زیپی به عنوان بخشی از طرح تجزیه و تحلیل خطر و نقطه کنترل بحرانی هستند.

مهم است که ذوب کردن در مایکروویو، یخچال یا با استفاده از آب سرد به جای دمای اتاق انجام شود و غذا بلافاصله پس از یخ زدایی در یخچال یا پخته شود. بر اساس این گزارش، نوع غذا تعیین کننده رشد پاتوژن و جابجایی، پخت و پز و نگهداری نیز بر احتمال ابتلا به بیماری است.

اگرچه هاگ‌های باسیلوس سرئوس مقاوم به گرما هستند، اما به نظر نمی‌رسد خطر افزایشی وجود داشته باشد زیرا زمان تاخیر و سرعت رشد در دمای سردخانه آهسته است، و بعید است در یک دوره 24 ساعته به سطحی برسد که بتواند باعث بیماری شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *